Malowanie sterowców

Malowanie

Przed wojną i w roku 1914 sterowce były koloru kremowego, piaskowego lub beżowego, czyli w naturalnym kolorze zabezpieczonego cellonem płótna, którym były pokryte.
128-metrowy sterowiec LZ 1.
136-metrowy sterowiec LZ 4.
Cywilne sterowce przed wojną pozostawały w naturalnym kolorze płótna - np. należący do firmy Delag 136-metrowy sterowiec LZ 6.

Pierwsze próby maskowania polegały na pokrywaniu sterowców płótnem zadrukowanym szaroniebieskimi maleńkimi kropkami (0,7mm) lub wąskimi prążkami o długości około 2cm koloru szarego z niebieskim odcieniem.

Armia:

Rozpoczęcie lotów w nocy ujawniło całą niedoskonałość jasnego malowania. LZ 17 (były cywilny Sachsen) pomalowany na kolor szaroniebieski, otrzymał nieregularne czarne plamy o powierzchni 1,5-2m2, a LZ 34 nieregularne, kręcone czarne linie na powierzchniach bocznych (dziób i tył szaroniebieski), LZ 35 wielkie czarne plamy, LZ 37 trzy wielkie pasy na brzuchu w pobliżu dzioba i ogona, LZ 26 (Z XII) otrzymał malowanie, które potem przyjęto w marynarce - powierzchnia górna szaroniebieska, dolna matowa czarna.

LZ 57 (armijny LZ 87) miał pierwotnie malowanie takie jak LZ 34 z tym, że linie krzyżowały się ze sobą i pokrywały wszystkie powierzchnie, później na szaroniebieskim tle czarne matowe plamy. Także LZ 77 (LZ 107) miał kamuflaż z kolorowych ciemnych plam na szaroniebieskim tle.

Marynarka:

Na LZ 88 (L 40) i SL 21 zastosowano po raz pierwszy kamuflaż nocny, potem używany na wszystkich sterowcach marynarki (z wyjątkiem przejętych od armii). Górne powierzchnie malowano kolorem szaroniebieskim, a dolne czarnym matowym, linia połączenia obu barw w połowie kadłuba była falowana lub wznosiła się w stronę dzioba i ogona statku, niekiedy nie była ostra, gdyż niektóre sterowce malowano pistoletem natryskowym.

Działające w Afryce LZ 102 (L 57) i LZ 104 (L 59) także były pomalowane na szaroniebiesko. podobnie jak wszystkie sterowce Schütte-Lanz w marynarce. Tylko SL 20 i SL 22 oraz armijny SL 21 miały czarne powierzchnie dolne. Armijny SL I miał przed wojną malowanie w kolorze naturalnym.

Ogółem 39 sterowców armijnych było w kolorze szaroniebieskim, 8 w różnych wariantach kamuflażu, 36 sterowców marynarki w kolorze szaroniebieskim, a około 37 czarną powierzchnię dolną. Podstawowy kolor szaroniebieski bardzo się różnił i przybierał odcienie od jasnoszarego do szaroczarnego. Malowanie sterowców od spodu na czarno miało zmniejszyć ich widzialność w świetle reflektorów przeciwlotniczych podczas nocnych rajdów nad Anglią.

Numery taktyczne malowano na bokach z przodu sterowca (białe lub czarne zależnie od podkładu), od połowy wojny malowano także cztery krzyże - na bokach pośrodku kadłuba, na górze pośrodku oraz u dołu kadłuba na dziobie.

Sterowce typu "r" nie miały czarnego kamuflażu - były całe pomalowane szarą farbą (także gondole).

Na paru zdjęciach sterowców Marynarki udało mi się dostrzec wiszącą za ogonem banderę wojenną.

Bandera Marynarki Cesarskiej / Kaiserlische Marine

LZ 129

Po wojnie cywilne LZ 126, 127, 129 i 130 były pokryte specjalną farbą z dodatkiem proszku aluminiowego. Stateczniki pionowe i stery kierunku LZ 127 - czarno-biało-czerwone flagi, potem (od 1936) stateczniki LZ 127, 129 i 130 - flagi faszystowskie.

Kamuflaż "naturalny"

Naturalne kolory 163-metrowego sterowca typu "p" - LZ 55 używany pod oznaczeniem L 85.

Kamuflaż "lądowy"

Kamuflaż lądowy 163-metrowych sterowców typu "p" używanych przez Armię od roku 1915. Kolorystyka nieznana. Jest to LZ 47 używany pod oznaczeniem L 77.

Kamuflaż "morski" szary

161-metrowy sterowiec LZ 36 typu "o", używany przez Marynarkę pod oznaczeniem L 9. Szaroniebieski kamuflaż charakterystyczny dla sterowców Marynarki. Podobny kamuflaż nosił sterowiec LZ 38 (armijne oznaczenie takie samo jak fabryczne - LZ 38) typu "p".

198-metrowy sterowiec LZ 62, używany przez Marynarkę pod oznaczeniem L 30. Jasnoszary kamuflaż charakterystyczny dla sterowców typu "r".

Kamuflaż "nocny"

200-metrowy sterowiec LZ 95 (typ "u"), używany przez Marynarkę pod oznaczeniem L 48. Typowy kamuflaż sterowców Marynarki prowadzących nocne bombardowania - powierzchnie górne: szaroniebieskie, pozostałe: czarne matowe.

Autor, wersja, nowości itp...